JAN MULDER

I N T R O D U C T I O N

One could say that my wanderings through life and poetry of Celan began in 2008 in the studio at my table with the book Mohn und Gedächtnis. The travels began in 2016 and took me over meridians from east to west, over hills, through cities, along rivers, past houses and streets and squares. I wanted to literally walk the land where Celan had lived. I encountered Celan in his birthplace and houses where he grew up, the secondary schools he had attended in Czernowitz (now Chernivtsi, Ukraine), the École Normale Supérieure in Paris, at the Place de la Contrescarpe where he lived and worked, at the Patisserie Viennoise where he bought chocolate and at the foot of the Pyrenees in the city of Pau, which he visited in his Irrfahrt. Along the way I met people who, in their own various ways, are continuing in the footprints left behind by Celan. In old buildings of the Académie Française, in the Jardin du Luxembourg at the Fontaine Médicis, the Caffè Lavazza on Broadway, at Café Florian in Berlin, in my hometown Utrecht and in other places I have spoken with thinkers, poets and writers, including those who knew Celan, translators, musicians, artists, journalists, filmmakers, readers. 

 

I N T R O D U C T I E

Je zou kunnen zeggen dat mijn omzwervingen door het leven en de poëzie van Celan begonnen in 2008 in mijn studio aan de tafel met het boek Mohn und Gedächtnis. De reizen begonnen in 2016 en voerden me over meridianen van oost naar west, over heuvels, door steden, langs rivieren, langs huizen en straten en pleinen. Ik wilde letterlijk het land bewandelen waar Celan had geleefd. Ik kwam Celan tegen in zijn geboorteplaats en huizen waar hij opgroeide, de middelbare scholen waar hij had gezeten in Czernowitz (nu Chernivtsi, Oekraïne), de École Normale Supérieure in Parijs, op de Place de la Contrescarpe waar hij woonde en werkte, bij de Patisserie Viennoise waar hij chocolade kocht en aan de voet van de Pyreneeën in de stad Pau, die hij in zijn Irrfahrt bezocht. Onderweg ontmoette ik mensen die op hun eigen manier in de voetsporen treden die Celan heeft achtergelaten. In oude gebouwen van de Académie Française, in de Jardin du Luxembourg bij de Fontaine Médicis, het Caffè Lavazza op Broadway, in Café Florian in Berlijn, in mijn geboortestad Utrecht en op andere plekken heb ik gesproken met denkers, dichters en schrijvers, waaronder degenen die Celan gekend hebben, vertalers, musici, kunstenaars, journalisten, filmmakers, lezers.

​

​

​

Click on the images to view the series of photos

​